Nietolerancje pokarmowe

Strona główna E Schorzenia E Nietolerancje pokarmowe
O nietolerancji pokarmowej możemy mówić wtedy, gdy dojdzie do zaburzenia prawidłowego funkcjonowania jelit, a pokarmy w sposób niekontrolowany przenikają do organizmu, powodując w nim stany zapalne i niepożądane reakcje organizmu.
W dzisiejszych czasach zjadamy coraz więcej żywności przetworzonej, ma to niestety swoje konsekwencje. Alergie i nietolerancje pokarmowe stają się raczej normą niż wyjątkiem, alergia dotyka 25-30% populacji globalnie. W Polsce ilość osób dotkniętych tym schorzeniem może być wyższa.
leczenie nietolerancji pokarmowej Warszawa
Nietolerancja polega na nieprawidłowej odpowiedzi organizmu na spożywane pokarmy. U osób chorych występują często niespecyficzne, nakładające się na siebie dolegliwości, co często utrudnia prawidłową diagnostykę.
Na początku należy zaznaczyć, że nietolerancje pokarmowe są czym innym niż alergie pokarmowe. Alergie pokarmowe wywołują natychmiastową odpowiedź układu immunologicznego organizmu, podczas gdy na efekty nietolerancji pokarmowych możemy czekać do 48 godzin. Niektórzy autorzy, nietolerancję pokarmową określają terminem „pseudoalergii”.

OBJAWY

Dolegliwości mogą dotyczyć różnych aspektów funkcjonowania naszego organizmu, natomiast aż w połowie przypadków dotyczą układu pokarmowego.

Do najczęstszych objawów nietolerancji pokarmowych należą:

  • wzdęcia,
  • migreny,
  • bóle głowy,
  • kaszel,
  • katar,
  • złe samopoczucie,
  • ból brzucha,
  • jelito drażliwe,
  • pokrzywka.
Do innych objawów możemy zaliczyć opuchnięte powieki, cienie pod oczami, zaburzenia przemiany materii, biegunki, zaparcia, zgagę, zatrzymywanie wody w organizmie, bóle stawowo-mięśniowe, problemy ze skórą, łupież i łojotok, wahania nastroju, nerwowość i drażliwość, problemy ze skupieniem uwagi.
Według statystyk reakcje skórne, takie jak: suchość i świąd skóry, trądzik, pokrzywka, atopowe zapalenie skóry, egzema, łuszczyca, występują równie często co dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Nietolerancje pokarmowe mogą również wywołać reakcje, które typowo kojarzymy z alergiami na pyłki, trawy. Warto się temu przyjrzeć.
Nietolerancja pokarmowa może dotyczyć wielu grup pokarmów takich jak owoce, ryby, mięsa, warzywa. Najczęściej spotykane są: nietolerancja laktozy, nietolerancja glutenu, zaburzenia wchłaniania fruktozy.
Kiedy dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, powstaje tzw. nieszczelne jelito, a bakterie i toksyny oraz niestrawione resztki pokarmowe przedostają się do krwiobiegu. Wiążą się tam z wieloma tkankami między innymi tarczycy, trzustki lub kolagenem zawartym w stawach, przyciągając do tych tkanek krwinki białe, co prowadzi potencjalnie do reakcji autoimmunologicznej organizmu.

PRZYCZYNY

Wśród przyczyn nietolerancji możemy wymienić:

  • nadmierne spożywanie pokarmów wywołujących reakcje alergiczne (np. zawierających naturalnie histaminę lub salicylany),
  • niedobory enzymów trawiennych (np. w przypadku osób z nietolerancją laktozy, które nie mają wystarczającej ilości laktazy, enzymu rozkładającego cukier mleczny),
  • nadwrażliwość na skład chemiczny niektórych pokarmów i napojów jak kofeina w kawie czy herbacie,
  • dodatki, takie jak przeciwutleniacze, sztuczne barwniki i aromaty, emulgatory, wzmacniacze smaku, konserwanty, słodziki, poprawiające wygląd i konsystencje produktów, dziś powszechnie stosowane w żywności przetworzonej.

DIAGNOZA

Diagnoza jest często utrudniona, ponieważ jak było wspomniane wyżej, objawy nietolerancji pokarmowej i alergii pokarmowej się nakładają. Pacjentom poleca się pisanie pamiętnika, w którym zapisują spożywane posiłki, reakcje organizmu na nie, intensywność objawów i czas po jakim wystąpiły. Najlepszą metodą na uchwycenie pokarmów wywołujących nietolerancję jest dieta eliminacyjna. W takiej diecie określone produkty wyklucza się z jadłospisu na czas od 2 tygodni do 2 miesięcy. Zapisuje się obserwacje. Jeśli nieprzyjemne objawy ustępują można śmiało ogłosić sukces. Wprowadzenie z powrotem tych produktów do diety powinno odbywać się stopniowo i z ograniczeniem ich ilości. Dodatkowo pomocna jest odpowiednia suplementacja wspomagająca trawienie.

Lekarz może zlecić również dodatkowe badania, są to:

  • testy laboratoryjne (od pacjenta pobiera się z palca próbkę krwi, którą następnie bada się pod kątem obecności przeciwciał IgG)
  • testy skórne (na skórę przedramienia bądź pleców nakłada się punktowo kropelki roztworów zawierających alergeny; skóra jest zadraśnięta igłą, pojawienie się odczynu zapalnego wskazuje na alergię)
    istnieją również domowe testy na nietolerancje pokarmowe.

Należy pamiętać, że choroby autoagresywne, mające podłoże autoimmunologiczne jak choroba Hashimoto, reumatoidalne zapalenie stawów, celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół przewlekłego zmęczenia, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, cukrzyca typu I, toczeń, stwardnienie rozsiane lub łuszczyca to pokłosie zaburzonej pracy jelita i rozregulowania układu odpornościowego organizmu. Właściwa diagnostyka i wprowadzone leczenie może znacznie osłabić dolegliwości związane z tymi schorzeniami.