Zespół nietolerancji fruktowy

Strona główna E Schorzenia E Zespół nietolerancji fruktozy
Wzrost tempa życia, dostępność wysoko przetworzonej żywności, zwiększone spożycie potraw i napojów obfitujących w cukier spowodowały, że coraz więcej populacji zapada na cukrzycę i miażdżycę oraz ma sporą nadwagę.
Osoby z nietolerancją fruktozy powinny szczególnie zwracać uwagę na jakość spożywanej żywności, ponieważ często fruktoza dodawana jest pod różnymi nazwami handlowymi (jako wzmacniacz smaku), niesugerującymi jej obecności w składzie.
Zespół nietolerancji fruktozy, zespół złego wchłaniania leczenie

Fruktozę możemy znaleźć w:

  • owocach,
  • miodzie i syropie klonowym,
  • sokach i nektarach owocowych,
  • słodyczach,
  • dżemach i marmoladach,
  • napojach alkoholowych.

NIETOLERANCJE FRUKTOZY MOŻEMY PODZIELIĆ NA DWA TYPY

1. Fruktozemia

jest to zaburzenie wrodzone polegające na braku zdolności prawidłowego metabolizmu cukru owocowego przez organizm. Schorzenie to ma podłoże genetyczne, związane jest mutacją genu Aldob

2. Zespół złego wchłaniania fruktozy

polega na nieumiejętności wchłaniania cukru owocowego w jelicie cienkim, ze względu na brak odpowiedniego białka. W wyniku braku wchłaniania fruktozy w jelicie cienkim cukier ten przemieszcza się dalej do jelita grubego, gdzie ulega fermentacji i powoduje nieprzyjemne dolegliwości.
Posiłkując się statystykami możemy powiedzieć, że jeżeli fruktozemia, która dotyka 1 na 40 000 osób nie jest statystycznie rzecz biorąc dużym problemem, to już zespół złego wchłaniania jest powszechną dolegliwością, ponieważ dotyka ponad 30% populacji.
Jeśli chodzi o Polskę, to szacuje się, że problem nietolerancji fruktozy dotyka ponad 25% dorosłych Polaków.

OBJAWY

Objawy nietolerancji fruktozy mogą być niespecyficzne i przypominać objawy wielu chorób takich jak np. zespół jelita drażliwego.

Do głównych objawów należą:

  • niestrawność,
  • bóle brzucha,
  • wzdęcia,
  • biegunka.
Nierozpoznana nietolerancja fruktozy prowadzić może do niedowagi, braku apetytu, ogólnego pogorszenia nastroju oraz podatności na infekcje. U niektórych pacjentów nietolerancja fruktozy łączy się z nietolerancją laktozy.

DIAGNOSTYKA

Diagnostyka nietolerancji fruktozy może być inwazyjna lub nieinwazyjna. Do głównych metod diagnostycznych należą:

  • analiza enzymatyczna – polega na oznaczeniu aktywności w wątrobie enzymu kodowanego przez gen Aldob, do badania konieczne jest pobranie fragmentu wątroby od pacjenta, czyli wykonanie biopsji wątroby przezskórnie lub operacyjnie,
  • dożylny test obciążenia fruktozą – wykonywany jest w warunkach szpitalnych ze względu na podwyższone ryzyko dla pacjenta, polega on na dożylnym podaniu fruktozy, a następnie pomiarze jej poziomu we krwi,
  • badanie genetyczne – do wykonania takiego testu potrzebna jest niewielka próbka krwi, którą następnie poddaje się szczegółowej analizie w laboratorium genetycznym.
Wszystkie wymienione wyżej techniki diagnostyczne dotyczą fruktozemii.
Jeżeli chodzi o diagnozę zespołu złego wchłaniania fruktozy to stosowany jest wodorowy test oddechowy, polegający na pomiarze wodoru w wydychanym powietrzu, tuż po podaniu pacjentowi cukru owocowego.
Wyleczenie nietolerancji wynikającej z fruktozemii nie jest możliwe, postępowanie w takim przypadku polega na całkowitej eliminacji fruktozy z diety. Pacjenci z wrodzoną nietolerancją fruktozy nie tolerują nawet niewielkich ilości tego cukru. Brak wyeliminowania z diety fruktozy może prowadzić do sytuacji zagrożenia życia. Chorzy przestrzegający diety eliminacyjnej wiodą normalne życie.
Jeżeli chodzi o zespół złego wchłaniania fruktozy to leczenie polega również na próbie całkowitego wyeliminowania tego cukru z diety bądź ograniczeniu jego spożycia, w zależności od indywidualnego poziomu nietolerancji. Kluczowe dla pacjentów z zaburzeniem wchłaniania fruktozy są: odbudowa mikroflory bakteryjnej i odbudowa podrażnionych ścian jelita. Zdarza się, że dolegliwości znikną w momencie, kiedy organizm wróci do równowagi.