Zespół nietolerancji fruktozy

Nietolerancja fruktozy jest stanem, w którym organizm nie może prawidłowo trawić fruktozy, co prowadzi do wystąpienia różnorodnych objawów pokarmowych, takich jak wzdęcia, bóle brzucha, biegunki, nudności oraz inne dolegliwości jelitowe. Objawy mogą być różnie nasilone w zależności od ilości spożytej fruktozy oraz indywidualnej wrażliwości organizmu. Osoby z nietolerancją fruktozy powinny być szczególnie świadome jakości spożywanych produktów, ponieważ fruktoza często występuje w nich pod różnymi nazwami handlowymi, np. jako wzmacniacz smaku. Te nazwy nie zawsze jednoznacznie wskazują na obecność fruktozy w składzie danego produktu.

Fruktozę możemy znaleźć w:

• owocach,

• miodzie i syropie klonowym,

• sokach i nektarach owocowych,

• słodyczach,

• dżemach i marmoladach,

• napojach alkoholowych.

Nietolerancję fruktozy możemy podzielić na dwa typy:

• Fruktozemia – to rzadka dziedziczna choroba metaboliczna, w której organizm nie może prawidłowo przetwarzać fruktozy. Schorzenie to ma podłoże genetyczne związane z mutacją genu Aldob

• Zespół złego wchłaniania fruktozy – polega na niemożności wchłaniania fruktozy przez jelito cienkie z powodu braku odpowiedniego białka. W rezultacie fruktoza nie jest wchłaniana w jelicie cienkim i przechodzi do jelita grubego, gdzie ulega fermentacji, powodując nieprzyjemne dolegliwości.

Jeśli spojrzymy na statystyki, fruktozemia, dotykająca 1 na 40 000 osób, może nie wydawać się dużym problemem ze statystycznego punktu widzenia. Jednak zespół złego wchłaniania fruktozy jest znacznie bardziej powszechny, dotykając ponad 30% populacji.

W przypadku Polski, problem nietolerancji fruktozy szacuje się na ponad 25% dorosłych Polaków.

OBJAWY NIETOLERANCJI FRUKTOZY

Objawy nietolerancji fruktozy mogą być niespecyficzne i przypominać objawy wielu chorób takich jak np. zespół jelita drażliwego.

Do głównych objawów należą:

• niestrawność,

• bóle brzucha,

• wzdęcia,

• biegunka.

Niezdiagnozowana nietolerancja fruktozy może skutkować niedowagą, utratą apetytu, obniżonym nastrojem oraz zwiększoną podatnością na infekcje. U niektórych pacjentów nietolerancja fruktozy występuje jednocześnie z nietolerancją laktozy.

DIAGNOSTYKA NIETOLERANCJI FRUKTOZY

Diagnostyka fruktozemii:

• analiza enzymatyczna – polega na oznaczeniu aktywności w wątrobie enzymu kodowanego przez gen Aldob, do badania konieczne jest pobranie fragmentu wątroby od pacjenta, czyli wykonanie biopsji wątroby przezskórnie lub operacyjnie,

• dożylny test obciążenia fruktozą – wykonywany jest w warunkach szpitalnych ze względu na podwyższone ryzyko dla pacjenta, polega on na dożylnym podaniu fruktozy, a następnie pomiarze jej poziomu we krwi,

• badanie genetyczne – do wykonania takiego testu potrzebna jest niewielka próbka krwi, którą następnie poddaje się szczegółowej analizie w laboratorium genetycznym.

Diagnostyka nietolerancji fruktozy

• wodorowy test oddechowy na nietolerancję fruktozy – polega na pomiarze ilości wydychanego wodoru po spożyciu roztworu zawierającego fruktozę. To zupełnie nieinwazyjne, szybkie i bezpieczne badanie.

LECZENIE NIETOLERANCJI FRUKTOZY

Fruktozemia

Niestety nie ma możliwości całkowitego wyleczenia nietolerancji fruktozy spowodowanej fruktozemią. W przypadku takiej nietolerancji konieczne jest całkowite wyeliminowanie fruktozy z codziennej diety. Pacjenci z wrodzoną nietolerancją fruktozy nie tolerują nawet niewielkich ilości tego cukru. Nieprzestrzeganie diety może prowadzić do stanów zagrożenia życia. Jednak chorzy, którzy konsekwentnie przestrzegają zaleceń dotyczących diety, mogą prowadzić normalne życie.

Zespół złego wchłaniania fruktozy

Leczenie polega na całkowitym wyeliminowaniu Skuteczne leczenie obejmuje starania o całkowite wyeliminowanie cukru z diety lub ograniczenie jego spożycia, dostosowane do indywidualnego stopnia nietolerancji. Dla pacjentów z zaburzeniem wchłaniania fruktozy kluczowe są: przywrócenie równowagi mikroflory bakteryjnej oraz regeneracja podrażnionych ścian jelita. Niejednokrotnie objawy ustępują, gdy organizm odzyska harmonię swojej funkcji.