Badania wysyłkowe, to proste!

badanie stosowane w diagnostyce celiakii i ocenie ogólnego poziomu immunoglobuliny A (IgA)

test oznaczający stężenie swoistych przeciwciał IgA wobec antygenów: deaminowany peptyd gliadyny, transglutaminaza tkankowa IgA.

w badaniu oznaczane jest również IgA całkowite

test koncentruje się na wykrywaniu przeciwciał IgG przeciwko specyficznym antygenom związanych z celiakią

badanie to może być pomocne w diagnostyce celiakii, zwłaszcza u osób, które nie wytwarzają wystarczającej ilości immunoglobuliny A

badanie IgG może identyfikować nietolerancje pokarmowe związane z glutenem u osób doświadczających podobnych objawów po spożyciu glutenu, niebędących celiakami

obejmuje równoczesne sprawdzenie poziomu przeciwciał typu IgA oraz IgG

pozwala na kompleksową ocenę stanu zdrowia pacjenta pod kątem celiakii

testowanie obu typów przeciwciał zwiększa dokładność diagnozy

stanowi wskaźnik do rozpoznania i oceny reakcji zapalnych w jelicie

jego poziom może pokazać różnicowanie pomiędzy alergią a nietolerancją pokarmową, a także ocenę skuteczności diety eliminacyjnej

znaczny wzrost eozynofilowego białka X, będącego wyrazem nasilonych reakcji odpornościowych, sugeruje obecność pasożytów jelitowych

poziom β-defensyny wykorzystuje się jako wskaźnik odpowiedzi układu immunologicznego na zaburzoną florę jelitową

wykorzystywane jest w diagnostyce odporności śluzówkowej

wykonywane między innymi u pacjentów z nawracającymi infekcjami u których źródła może leżeć właśnie osłabiona odporność śluzówkowa

umożliwia wykrycie raka jelita grubego, polipów i gruczolaków

stanowi dobre badanie screeningowym zmian rozrostowych

stosowane głównie u osób o podwyższonym ryzyku rozwoju raka jelita grubego

ważny wskaźnik prawidłowego funkcjonowania jelit oraz układu odpornościowego

badanie odporności śluzówkowej

służy to identyfikacji stanu odpornościowego w miejscach, gdzie organizm jest narażony na kontakt z patogenami i alergenami

umożliwia ocenę przepuszczalności bariery jelitowej

marker dla zdiagnozowania zespołu nieszczelnego jelita

wzrost poziomu zonuliny świadczy o uszkodzeniu błony śluzowej jelita, u pacjentów z nieleczoną nietolerancją pokarmową, czy chorobami autoimmunologicznymi

marker stosowany w diagnostyce różnicowej biegunki o pochodzeniu bakteryjnym i wirusowym

laktoferynę oznaczamy w niewoistych zapaleniach jelit, a także w zapaleniach o podłożu infekcyjnym jak i nieinfekcyjnym

pomiar laktoferyny może być pomocny w diagnozowaniu różnych chorób jelitowych, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, a także celem rozpoznawania zakażeń bakteryjnych lub pasożytniczych jelit

badanie stosowane w przypadku podejrzenia złego funkcjonowania trzustki

może stanowić marker dla oceny przepuszczalności bariery jelitowej

wskazaniem do wykonania badania jest podejrzenie zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki

najczęściej wykonywany marker stanu zapalnego jelit

przydatny jest we wstępnej diagnostyce nieswoistych zapaleń jelit, a także u osób, które już chorują na wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy chorobę Leśniowskiego-Crohna.

pozwala często na wykluczenie konieczności wykonywania inwazyjnych badań takich jak gastro- i kolonoskopia

badanie laboratoryjne pobieranie z próbki kału

oznaczenie α-1antytrypsyny w kale jest stosowane w wykrywaniu zespołu jelitowej ucieczki białka, która towarzyszy nieswoistym chorobom zapalnym jelit

pomiar poziomu AAT może być również przydatny w monitorowaniu skuteczności terapii u osób z diagnozą niedoboru alfa1-antytrypsyny